Henkbartels

12 Nieuws/ontwikkelingen

 

Bijzondere school onder leiding van Nederlander

In Sorong is gevestigd een scholengemeenschap met de naam da Vinci Polytechnic Papua International. De school wordt geleid door Danny Parengkuan, die in Nederland opgroeide en daar lange tijd in het onderwijs werkzaam was. Maar in 2007 lukte het hem om in Sorong, een opleidingsinstituut op te richten. En vanaf dat moment is hij intensief bezig met het verder opzetten en verbeteren van het onderwijs in West-Papua. Als één van de bijzonderheden van het onderwijsprogramma is de les in de Nederlandse taal. Dat is een groot succes geworden. Het is heel bijzonder om onder andere in Facebook in het Nederlands te kunnen communiceren met overzeese vrienden. Maar Danny Parengkuan heeft meer pijlen op zijn boog. Om kansarme kinderen een kans te geven, is hij  inmiddels gestart met een adoptieproject. Basisschoolkinderen kunnen financieel worden geadopteerd. Nadere informatie daarover kan worden verkregen via de Facebookpagina van da Vinci of worden  gevraagd per e-mail: davinci.papua@gmail.com

 

 

Lofwaardige initiatieven

Ook in West-Papua is actief de Nederlander Guus Lapré. Op onderstaande foto staat hij met zijn vriendin linksboven. Ze poseren daar met hun klas ‘leerlingen Engels’ in Sorong. Daarvoor hebben ze in hun huis een klaslokaal ingericht.  Guus zag het als een roeping om zoveel mogelijk kinderen Engels te gaan leren, zodat ze maatschappelijk meer kans krijgen.
Guus is bovendien actief bezig met zijn project ‘Papua Travel’. Daarmee wil hij West-Papua weer op de toeristische kaart zetten. En voor zijn activiteiten reist hij enkele keren per jaar van zijn woonplaats Ridderkerk naar West-Papua, om daar dan een poosje te blijven. Met zijn vriend Danny Parengkuan vormen zij een gouden duo van pioniers die actief zijn in het belang van de jeugd van West-Papua!

Actie in de richting van de Nederlandse politiek

In Nederland is Siemon Goossensen actief in het belang van de Papua's.  Samen met enkele (hulpverlenings-)organisaties wordt er in de voorbereiding hard aan gewerkt om een Burgerinitiatief met betrekking tot de Mensenrechtenschendingen bij politiek Nederland (Den Haag) neer te leggen. De opzet daarvan is om de Nederlandse burger / kiezer daadwerkelijk aantoonbaar te maken onder welke erbarmelijke omstandigheden Nederland de Papua's heeft achtergelaten in 1962 en waaronder zij ook heden ten dage hun leven nog "LIJDEN" !
 
Wordt vervolgd !
 
 
Een lofwaardig initiatief !
Onderscheiding voor achterban veteranen.

Zilveren roos

Deze zilveren roos, die in 1994 door de landmacht is geïntroduceerd als eerbetoon aan het thuisfront, is nu ook beschikbaar voor partners van militairen die al daarvoor op missie zijn geweest. Het gaat om zo’n 22.000 beroepsmilitairen die tussen 1947 en 1994 zijn uitgezonden. Ook gingen 95.000 dienstplichtigen en 25.000 vrijwilligers naar het toenmalige Nederlands-Indië.
 
Op initiatief van de Unifil-vereniging en gesteund door het Veteranenplatform en de krijgsmachtonderdelen heeft de Minister van Defensie besloten het ‘zilveren roosje’ beschikbaar te stellen voor de veteraan die nog steeds een relatie heeft met degene die tijdens zijn uitzending het belangrijkste voor hem of haar was.
Elke veteraan die nog steeds een relatie heeft met zijn toenmalige partner, kan voor haar of hem de zilveren roos aanvragen via de website van het veteraneninstituut: www.veteraneninstituut.nl  

 

'Sorong Groene Lijn'

De vervuiling door plastic is in de steden van West-Papua schrikbarend groot. Omdat er maar op weinig plaatsen kraanwater kan worden gedronken, wordt er veel frisdrank gebruikt. En de lege flessen worden vaak maar in het wilde weg weggegooid, want statiegeld bestaat niet. Het gevolg is dat de lege flessen maar zelden terecht komen bij de daarvoor bestemde verzamelplaatsen; ze ontsieren bijna overal de wegen en de woonomgevingen. En dat is een bron van ergernis voor Guus Lapré. Daarom is hij in Sorong gestart met een onderzoek naar de mogelijkheden van recycling ter plaatse. Hij heeft daartoe gesprekken gevoerd met de bedrijfsleiders van supermarkten en groothandelaren. En die zijn razend enthousiast voor zijn plannen. Guus gaat zijn plannen nu verder uitwerken. En als het hem in Sorong gaat lukken, wil hij zijn recyclingproject ook gaan uitvoeren in enkele andere grote steden in West-Papua. Hij heeft zijn project als naam gegeven SLH Sorong Lingkaran Hijau, ofwel ‘Sorong Groene Lijn’.

Wordt vervolgd !

Kraamkliniek in Baliemavallei

De Baliemvallei is gelegen in het centrale gedeelte van West-Papua. Het bergachtige gebied is erg afgelegen en min of meer geïsoleerd. Vanuit de andere plaatsen in West-Papua is het alleen via de lucht te bereiken.  De hoofdplaats is Wamena, waar de westerse wereld inmiddels al voor een belangrijk deel haar intrede heeft gedaan. Er zijn winkelbedrijven gevestigd en zelfs enkele banken. En er is een ziekenhuis, het  enige in het uitgestrekte gebied.  Maar desondanks leven de mensen er nog op traditionele wijze, vooral in de buitengebieden. Daar zijn de leefomstandigheden nog lang niet ideaal. Onderwijs is er nauwelijks en er zijn vrijwel geen voorzieningen op medisch gebied. Een groot probleem daarbij waren de bevallingen. Het merendeel van de vrouwen beviel thuis. En professionele hulp was er niet. En omdat ook de hygiëne vaak te wensen overliet, ontstonden er veel complicaties tijdens  zwangerschappen  en bevallingen. Alleen de vrouwen die het konden betalen konden gebruik maken van de mogelijkheden in het plaatselijke ziekenhuis. Maar het merendeel van de zwangere vrouwen was aangewezen op de primitieve hulp van een buurvrouw of vriendin. En de gevolgen bleven niet uit. Het sterftecijfer van zwangere vrouwen was erg hoog, als gevolg van bloedingen, zwangerschapsvergiftiging en infecties. En ruim 30 % van de kinderen in de Baliemvallei  overleed voor het tweede levensjaar!

 De Stichting Manusia Papua kreeg van een locale belangengroep en een ervaren verloskundige het verzoek om hulp bij het opzetten van een kraamkliniek ter plaatse. En de stichting, onder leiding van Nieuw-Guinea veteraan Henk Hoogink uit Doesburg, liet het er niet bij zitten. Met behulp van onder andere de plaatselijke overheid, donateurs en sponsors van de stichting, lukte het om in Wamena een kraamkliniek te bouwen. Hij werd op 15 oktober 2011 officieel geopend. En hij blijkt een succes te zijn. Steeds meer zwangere vrouwen komen voor begeleiding en adviezen naar de kliniek en inmiddels hebben er al verscheidene bevallingen plaats gevonden. En de Stichting Manusia Papua blijft zich inzetten voor het verbeteren en uitbreiden van de mogelijkheden in en om de kliniek. Onder andere is er een auto nodig om ook de zwangere vrouwen in de ver afgelegen gebieden te bezoeken en eventueel naar de kraamkliniek te kunnen vervoeren.

Het project verdient alle lof en aandacht! http://www.stichtingmanusiapapua.nl

 

 

Engelse les in het schooltje van Guus Lapré in Sorong

 

Kinderroof in West-Papua

In toenemende mate zijn er berichten over bedenkelijke acties van Indonesië in West-Papua, waarbij de Papuajeugd het doelwit is. Vooral in het binnenland worden jongens en meisjes steeds vaker door Indonesiërs benaderd met de bedoeling om hen goedschiks of kwaadschiks weg te lokken uit hun woonomgeving. En vaak hebben ze daarbij succes. Met de beloften dat ze mogen gaan leren op een school, worden ze meegelokt naar een grote stad, soms in West-Papua, maar ook wel in Java. Maar eenmaal daar wacht hen meestal  een grote teleurstelling. Ze worden ondergebracht in propvolle gemeenschapshuizen of barakken, waar een streng regiem heerst. En het beloofde onderwijs blijkt meestal te bestaan uit een heel beperkt programma, het leren van de Indonesische taal, een klein beetje rekenen en het bijna constant aanhoren van een godsdienstleraar over de Islam. De meeste kinderen stammen uit een christelijk gezin, katholiek of protestant, en krijgen nu heel andere dingen te horen. De Islamitische leer en gedachtengangen worden er elke dag bij hen ingepompt. Ze krijgen een soort heropvoeding en hersenspoeling, waarvoor de meeste jonge kinderen erg vatbaar zijn.

Dat proces doet denken aan het beleid van de Australische regering in de periode van 1910-1971, waarbij zo’n 100.000 Aboriginalkinderen uit hun nogal primitief levende gezinnen werden weggehaald om ze te ‘heropvoeden’ in een Westerse omgeving. Een maatregel waarvoor de Australische regering later haar excuses heeft aangeboden aan het Aboriginalvolk.Van de uit hun oorspronkelijke woonomgeving weggelokte Papuakinderen zijn er maar weinigen succesvol en gelukkig. De meesten worden maar gebrekkig opgeleid en als ze de leeftijd hebben bereikt dat ze kunnen werken, komen ze terecht in werkomgevingen die weinig perspectief bieden en heel slecht worden betaald. Maar het lukt de   Indonesische regering steeds vaker om haar bedenkelijke tactiek uit te voeren: Papuagezinnen uit elkaar trekken en de jeugd hersenspoelen en Islamitiseren.

Wereld word wakker !

 

13 mei 2013

Arrestaties en geweld in Jayapura, West-Papua

Victor Yeimo

 

Een vreedzame demonstratie van de KNPB (Komite National Papua Barat) in Jayapura werd met geweld uiteengedreven door het Indonesische leger en de politie. De demonstatie werd gehouden om te protesteren tegen het steeds gewelddadiger optreden van leger en politie. In het bijzonder werd daarbij de aandacht gevestigd op het optreden van leger en politie op 1 mei j.l. in Aimas, Sorong, waarbij twee Papua’s om het leven kwamen en waarbij een zwangere Papuavrouw zodanig werd gewond dat ze later in het ziekenhuis overleed.

Volgens ooggetuigen werd de vreedzame bijeenkomst van enkele duizenden Papua’s in Jayapura verstoord met een buitensporig geweld van leger en politie. Er arriveerden 6 vrachtwagens vol met militairen, 4 pantserwagens en enkele waterkanonnen. Er werden charges uitgevoerd, waarbij enkele Papua’s gewond raakten. En op aanwijzing van de legerleiding ter plaatse werden enkele  leidende Papua’s gearesteerd, Victor Yeimo, de voorzitter van de KNPB en de activisten Yongky Ulimpa, Ely Kobak en Marten Manggaprouw.  En vrienden en familieleden maken zich grote zorgen om hun welzijn.

De Indonesische regering probeert naar de buitenwereld toe de indruk te wekken dat er in het land sprake is van democratie, maar daarvan is absoluut geen sprake, zeker niet in West-Papua!  Vrijheid van meningsuiting, één van de belangrijkste rechten van de mens, wordt de Papua’s onthouden!  
 
 
Blunder van het jaar !
 
De Appeal of Conscience Foundation is een interreligieus samenwerkingsverband van leiders van alle geloven,  die zich bezig houd met belangrijke zaken zoals vrede, verdraagzaamheid en etnische conflicten. De groep heeft als filosofie de basisprincipes vrijheid, democratie en mensenrechten. En een van hun gevleugelde uitspraken is: ‘Een misdaad gepleegd in de naam van de religie is de grootste misdaad tegen de godsdienst’.
De stichting benoemt regelmatig een ‘Staatsman van het jaar’. En voor 2013 heeft men het voornemen om daarvoor aan te wijzen Susilo Bambang Yudhoyono, de president van Indonesië. En als dat gaat gebeuren, is dat de blunder van het jaar! Kennelijk hebben de leden van de stichting zich niet goed verdiept in de staat van dienst van Yudhoyono. Het is toch algemeen bekend, dat vrijheid van godsdienst een erg wankel begrip is in Indonesië. De Islam overheerst daar zodanig, dat de christelijke geloven steeds meer in het nauw worden gedreven. En wat vrijheid en democratie betreft, is het inmiddels wereldwijd bekend dat daarvan in de Molukken en in West-Papua geen sprake is. Daar worden door het Indonesische leger en de politie zelfs dagelijks mensenrechten geschonden. En in de loop van 50 jaar hebben honderdduizenden mensen het leven verloren in hun strijd voor vrijheid en gerechtigheid. En voor een groot aantal jaren is daarvoor uiteindelijk verantwoordelijk Susilo Bambang Yudhoyono! Mensenrechtenorganisaties, hulporganisaties, belangengroepen en Nieuw-Guinea veteranen zijn van mening dat Yudhoyono moet worden gedaagd voor het Internationale Gerechtshof in den Haag. En als het aan hen ligt, zullen ze daarvoor ten volle hun medewerking verlenen.
Conclusie: het voorstellen van Yudhoyono als staatsman van het jaar is een blunder van het jaar ! En als de stichting Appeal of Conscience Foundation dat niet inziet, kan een overweldigende petitie hen daarvan misschien overtuigen: http://s.shr.lc/19349F6:

Nieuwe boeken (2013)

Krey, Thonny Mansiraken en Ellen van Minnen-Prins
Achtentachtig prachtige vissen € 12,50 incl. verz.kosten
ISBN 9789490085254
Het Boekenschap, Zelhem, 24 pag.
De zee zit vol met vissen. En ze lijken allemaal op elkaar. Of toch niet.....? Schildpad neemt je mee in de wereld van de vissen en laat zien dat elke vis uniek is. Groot, klein, jong, oud, ze zijn allemaal weer anders en heel prachtig.
Achtentachtig prachtige vissen is een prentenboek gemaakt door een Papoea-Kunstenaar uit Manokwari Indonesië (voormalig Nederlands Nieuw-Guinea). Het boek staat vol met Krey's kenmerkende vissen en behandelt op een speelse manier tegenstellingen voor kinderen vanaf 2 jaar. Het boek is gemaakt in samenwerking met de Stichting Duurzame Samenleving Papua Barat (SDSP). Bestellen: http://www.joelgevoel.nl/boekvissen.html
Breukel, Koos & Roy Villevoye 2013
Tí , € 34,50
ISBN: 978-94-6226-008-5
Lecturis & Van Zoetendaal Publishers, Eindhoven, 144 pag.
De Asmat (voormalig Nederlands Nieuw-Guinea) is een grotendeels ondoordringbaar mangrove-moeras. Hier leeft de oorspronkelijke bevolking, geïsoleerd van de rest van de wereld. Beeldend kunstenaar Roy Villevoye en fotograaf Koos Breukel bezochten samen de kleine nederzetting Tí in het noordoostelijke deel van de Asmat. Breukel installeerde een kleine mobiele fotostudio terwijl Villevoye de dorpelingen gewoon buiten portretteerde. Door gebruik te maken van dezelfde camera’s is het materiaal afkomstig van deze sessies gelijk en uitwisselbaar.
Vogelaar, L. 2013
Op de bres voor Nieuw-Guinea € 24,90
ISBN:978 90 336 3460 4
De Banier Uitgevers, Apeldoorn, 200 pag.
Vijftig jaar geleden ging Nederland langs de rand van de oorlog. Indonesiërs en Russen stonden op het punt Nieuw-Guinea aan te vallen. Op de valreep kwam een verdrag tot stand. In dit boek aandacht voor het werk van Nederlanders op hun laatste eiland in de Oost: als militair, als zendingswerker of in overheidsdienst. Over de inzet voor de Papoea's, de gevechten en de nooit gehaal opgehelderde moord op een Nederlandse ambtenaar.

 

Een  bijzonder adoptieproject

Da Vinci Polytechnic Papua International in Sorong, West-Papua
 
Schoolhoofd Danny Parengkuan:
 
‘Hallo vrienden van Papua.
We hebben inmiddels aanvragen binnengekregen voor ons adoptieproject. Maar we hebben nog verscheidene kindjes die op een adoptievriend (-in) wachten. Kom, help ons helpen !  Voor 5 Euro per maand kunt U al een kind sponsoren’.

KLEURENPRACHT

Zelfs in het onderdrukte West-Papua is af en toe te genieten van een bijzondere kleurenpracht !

De Gelderlander, 1 juni 2013:

 
Positieve ontwikkeling
Papuavrouw de eerste inheemse piloot !
 
Toen op 6 mei 2013 een vliegtuig, een Cesna Caravan PK ICY, landde op het vliegveld Paniai in West-Papua, was dat een bijzondere gebeurtenis.  Het vliegtuig werd namelijk bestuurd door een Papuavrouw, de 27-jarige Cory Carolina Kayame,  Ze werd hartelijk verwelkomd door een groepje enthousiaste en geëmotioneerde vrouwen in traditionele kleding, die hun tranen van ontroering niet konden bedwingen. Cory, een Papuavrouw, was de eerste inheemse piloot uit West-Papua, die nu met het door haar bestuurde  vliegtuig voor de eerste keer landde in haar geboortestreek!
Maar dat bijzondere succes had ze niet zondermeer cadeau gekregen. Na het volgen van het basisonderwijs in Wamena en enkele jaren vervolgonderwijs in Jayapura, kreeg ze de kans om verder te studeren in Australië. Daar studeerde ze Engels, waarna ze werd toegelaten tot een vliegschool in Lilydale voor de opleiding MAF, Mission Aviation Fellowship. Daar kreeg ze een vliegopleiding, waarna ze nog een werktuigbouwkundige opleiding volgde. En na enkele jaren mocht ze haar eerste vluchten maken.
Cory was in de opleiding tot piloot geïnteresseerd geraakt omdat ze opgroeide in een land, West-Papua, waar maar heel weinig wegen zijn en waar vrijwel alle verbindingen over het water of door de lucht tot stand moeten komen. En ze hoopt nu dat ze in de toekomst met haar vliegopleiding van belang kan zijn voor haar volk in West-Papua. En voor haar bewonderaars heeft ze een wijze raad: stop niet met dromen! Mijn droom is uitgekomen en dat kan jullie ook gebeuren!

 

Een strijder verloren !

Via Facebook werd op 6 juni 2013 bekend gemaakt dat is overleden Jofrey Korwa, een actief  lid van de Free West Papua Campaign (NL). Dat is een groot verlies, niet alleen voor zijn familie en vrienden, maar ook  voor de strijders voor een vrij West-Papua. Oridek Ab, de leider van Free West Papua Campaign in Nederland zei: 'Ons hart en onze ziel huilt om het droevige nieuws. We hebben een goede kameraad verloren'!  

 
10 juni 2013
 
Oprichter van Free West Papua Campaign op bezoek in Nederland.

Benny Wenda, de oprichter van Free West Papua Campaign, fanatiek strijder voor de belangen van de Papua's en wonend in Engeland, is voor enkele dagen op bezoek in Nederland. Hij had in den Haag  onder andere een ontmoeting met Harry van Bommel van de SP, die zich het lot van de Papua's bijzonder aantrekt. En ongetwijfeld zal hij tijdens zijn bezoek aan ons land vele uren doorbrengen met Oridek Ab, de leider van Free West Papua Campaign  in Nederland. Hopelijk krijgt zijn bezoek het resultaat dat hij er van verwacht.   

 

 

12 juni 2013

Voormalige voorzitter van het West-Papua Nationaal Comité (KNPB) gearresteerd

Volgens ontvangen berichten is Buchtar Tabuni, voormalig voorzitter van het West-Papua Nationaal Comité (KNPB) door de politie van Jayapura gearresteerd. De reden is niet duidelijk. Vrienden en collega's van Buchtar hebben op het poltiebureau van Jayapura om informatie en uitleg gevraagd, maar die niet gekregen. 
Waarschijnlijk is de arrestatie weer een maatregel van het door de  politie en leger regelmatig toegepaste systeem om zoveel mogelijk Papualeiders te arresteren, in de hoop  om daarmee het naar vrijheid strevende  Papuavolk steeds verder te verlammen.     

 

 

Misdaden beloond !

Op 14 juni 2013 vond bij het hoofdbureau van politie in Jayapura, West-Papua,  een ceremonie plaats. Door politiechef Tito Karnavian werd aan twee politiemensen een onderscheiding uitgereikt. Zij kregen die onderscheiding voor hun optreden tijdens enkele demonstraties. Een van die demonstraties vond plaats op 13 mei 2013, waarbij door het optreden van de politie en het leger twee Papua’s het leven verloren, vijf demonstranten  ernstig werden mishandeld  en de voorzitter van de KNPB (Komite Nasional Papua Barat), Victor Yeimo,  werd gearresteerd.

Door het uitreiken van deze onderscheiding zal ongetwijfeld bij andere politiemensen de drang worden aangewakkerd om nog drastischer op te treden bij demonstraties van de naar vrijheid strevende Papua’s. Maar het ergste is dat met het uitreiken van deze onderscheidingen in feite waardering wordt uitgesproken voor het schenden van de mensenrechten, in het bijzonder voor het schenden van de VN-verklaring inzake de rechten van de inheemse volken. Door Indonesië worden misdaden beloond !

Papua’s zijn géén Indonesiërs maar Melanesiërs !                                                

Door webmaster 

Naar aanleiding van acties in het belang van inheemse bevolkingen, werd aan een Indonesische regeringsfunctionaris gevraagd welke inheemse bevolkingsgroepen Indonesië heeft. En het antwoord was: ‘Wij hebben geen inheemse bevolkingsgroepen. Alle bewoners van ons land zijn Indonesisch’.
Staatsrechterlijk gezien had hij wel gelijk, want in 1969 kregen vrijwel  alle inwoners automatisch het Indonesische staatsburgerschap.  Maar hij ontweek daarmee de intensie van de vraag. Tenslotte waren de bewoners van West-Papua vóór 1969 niet Indonesisch, niet staatsrechterlijk, maar al helemaal niet  voor wat betreft hun oorsprong. West-Papua, het voormalige Nederlands Nieuw-Guinea, maakt namelijk deel uit van een eilandengroep in de Grote of Stille Oceaan ten Noorden van Australië met de naam Melanesië. En de volgende eilanden en eilandketens liggen ook in Melanesië:
-Fiji
-de Molukken
-Nieuw-Caledonië
-Nieuw-Guinea (West-Papua en Papua Nieuw-Guinea)
-Salomonseilanden
-Santa Cruz eilanden
-Vanuatu
De Papua’s zijn dus van oorsprong géén Indonesiërs maar Melanesiërs !
Toen Soekarno destijds aanspraak maakte op Nederlands Nieuw-Guinea, het huidige West-Papua, voerde hij als een van de argumenten aan dat Nieuw-Guinea geologisch gezien bij Indonesië hoorde en dat het land en het volk veel overeenkomsten vertoonden met Indonesië. Maar dat waren natuurlijk alleen maar politieke praatjes. Hij zal heus wel hebben geweten dat de Papua’s een Melanesische oorsprong hebben. En het is duidelijk dat het Papuavolk in vrijwel alle opzichten anders is dan het Indonesische. Niet alleen hun uiterlijk, lichaamsbouw en huidskleur, verschillen in belangrijke mate, maar ook hun taal en cultuur.
Maar toch neemt de Indonesische regering het standpunt in dat Indonesië geen inheemse bevolkingsgroepen  heeft en dat er dus ook geen sprake kan zijn van onderdrukking van een bevolkingsgroep. Maar de realiteit in West-Papua bewijst het tegendeel!
De Papua’s worden al gedurende een halve eeuw behandeld als tweederangs minderwaardige burgers en ze zijn inmiddels in de verdrukking geraakt. Grondgebieden die al eeuwen lang in familiebezit waren worden hen door de overheid afgenomen, omdat ze geen eigendomsbewijs kunnen tonen. Af en toe worden zelfs gezinnen en soms hele dorpen gedwongen om te vertrekken en zich elders te vestigen, om plaats te maken voor de bouw van woningen of bedrijfspanden voor Indonesiërs. En als dat dan niet goedschiks kan, gaat het kwaadschiks, met behulp van de politie en het Indonesische leger. Verscheidene kerken zijn inmiddels met de grond gelijk gemaakt. En tientallen dorpen, waarin het Indonesische leger strijders voor onafhankelijkheid vermoedde, zijn door brand verwoest.  Banen worden maar zelden gegund aan Papua’s en vergunningen om op een markt hun zelfgekweekte groenten te verkopen, worden maar karig verstrekt. En hun leven wordt ook op andere manieren moeilijk gemaakt. Hun Papuavlag, de ‘Morgenster’ mag niet in het openbaar worden gehesen en hun volkslied, ‘Hai Tanahku Papua’ mag niet meer worden gezongen. Overtreders worden gearresteerd en gevangen gezet. Vreedzame demonstraties worden door het leger en de politie op brute wijze uit elkaar gejaagd, waarbij regelmatig doden en gewonden vallen. De Papua’s zijn gevangenen geworden in hun eigen land!
PVV-leider Geert Wilders noemde Indonesië een ‘Bananenrepubliek’. Maar ik zie het als een schurkenstaat, die al bijna een halve eeuw lang consequent bezig is om het naar vrijheid strevende Papuavolk het leven zuur te maken en hen zoveel mogelijk uit te dunnen!  Verscheidene landen, waaronder ook Nederland, hebben inmiddels erkend dat door Indonesië in West-Papua de mensenrechten worden geschonden. En het is duidelijk dat de VN-verklaring inzake de rechten van de inheemse bevolking door Indonesië  met voeten wordt getreden!
Wereld word wakker !            

 

Niet te geloven !

Indonesische president krijgt religieuze ‘staatsman Award’

Begin mei schreef ik het artikel ‘Blunder van het jaar!’ Daarin maakte ik melding van het voornemen van de stichting Appeal of Conscience Foundation, een interreligieus samenwerkingsverband van leiders van alle geloven,  om de president van Indonesië, Susilo Bambang Yudhoyono, te benoemen tot ‘religieus staatsman’ van het jaar.
Mensenrechtenorganisaties, veteranengroepen en vele anderen  die Indonesië een warm hart toedragen reageerden verschrikt en geschokt. Het is namelijk algemeen bekend dat de vrijheid van godsdienst een erg wankel begrip is in Indonesië. De Islam heerst daar zodanig dat de christelijke geloven steeds meer in het nauw worden gedreven. En Susilo Bambang Yudhoyono voorkwam zelfs niet dat tientallen kerken, vooral in West-Papua, met de grond gelijk werden gemaakt.
In pogingen om het benoemen van de president van Indonesië tot ‘religieuze staatsman van het jaar’ te voorkomen werden wereldwijd petities georganiseerd. Maar het mocht niet baten !
Op 30 mei 2013 werd in New York ‘de blunder van het jaar’ voltooid. De voormalige minister van buitenlandse zaken Henry Kissinger, geflankeerd door de president van de stichting Appeal of Conscience Foundation, Rabbi Arthur Schneider, reikte de sterk omstreden prijs uit aan Susilo Bambang Yudhoyono.
Voor velen was het een droevige dag !

 

Juli 2013

De zoveelste gruweldaad in West-Papua !

Het 12-jaar oude Papuameisje Arlince Tabuni werd in Tiom, Lay Jaya, West-Papua, door leden van het Indonesische leger en de politie gevangen genomen omdat zij er van werd verdacht diensten te verlenen aan leden van de O.P.M., de vrijheidsbeweging Organisasie Papua Merdeka. Ze werd ondervraagd en gemarteld en uiteindelijk genadeloos dood geschoten !  Het was de zoveelste gruweldaad van het Indonesische leger en de polite in West-Papua ! 

 

Juli 2013

West-Papua

HET MOORDEN GAAT MAAR DOOR !

Van de vrijwilligersorganisatie Free West-Papua Campain werden verontrustende berichten ontvangen. Het Indonesische leger is nog steeds bezig met een militair offensief in het regentschap Puncak Jaya. Daarbij worden tientallen onschuldige burgers gevangen genomen, alleen maar op de verdenking dat zij sympatiseren met de vrijheidsbeweging O.P.M.,  de Organisasi Papua Merdeka.
Met de bedoeling om aan arrestatie te ontkomen namen de Papua's Kwali Wonda en Welison Wonda de benen. Maar zij werden achtervolgd door een patrouille van Indonesische militairen.  En nabij Mulia werden de vluchtende mannen ingehaald en meteen dood geschoten !
 
 
Volgens Free West-Papua Campain zijn inmiddels alleen al in het regentschap Puncak Jaya  45 onschuldige Papua's dood geschoten door Indonesische militairen.  De organisatie doet een dringend beroep op alle weldenkende mensen om zoveel mogelijk publiciteit te geven aan het gruwelijke bloedvergieten door het Indonesische leger in West-Papua, in de hoop dat de internationale gemeenschap zal ingrijpen.
Het is het minste wat wij voor het onderdrukte Papuavolk kunnen doen.  Wereld word wakker !

  

 

 

Juli 2013

BELANGRIJKE PAPUA OVERLEDEN

 Op 24 juli 2013 is op 76-jarige leeftijd overleden Zacharias Sawor. Hij werd geboren in het dorp Sowek op het eiland Biak. Met hulp van de Zending werd hij op 18-jarige leeftijd uitgezonden naar Nederland. Daar bezocht hij het Lyceum in Zutphen, waarna hij tropische landbouw studeerde aan de Hogere School voor Tropische landbouw in Deventer. Bewust koos hij voor een studie voor landbouw, omdat dat van nut kon zijn voor de opbouw van zijn geboorteland.  Hij keerde in 1962 terug naar Nieuw-Guinea, dat in dat jaar door Nederland moest worden overgedragen aan Indonesië. Daar kon hij een functie overnemen van een Nederlander, die moest vertrekken in verband met de overdracht van Nederlands Nieuw-Guinea aan Indonesië. Hij werd hoofd van de sector Landbouwvoorlichting en Landbouwonderwijs. Maar veel tijd om te werken aan de opbouw van zijn land kreeg hij niet. In 1963 werd hij gearresteerd in verband met politieke activiteiten die de Indonesiërs niet aan stonden, waarna hij enkele maanden in gevangenschap doorbracht. Maar in 1965 werd hij opnieuw gearresteerd, waarna hij een jaar lang gevangen werd gehouden.In 1967 vluchtte hij met zijn vrouw en twee kinderen naar het buurland Papua New Guinea. En na in verschillende vluchtelingenkampen te hebben gezeten, zag hij in 1968 kans om met zijn gezin via Australië naar Nederland te reizen.

In Nederland ontplooide hij diverse activiteiten in het belang van zijn geboorteland. In 1969 reisde hij met enkele Papualeiders naar New York, om te voorkomen dat zijn land definitief in handen van Indonesië zou komen. Maar dat mocht niet baten. In Nederland werd hij bestuurslid van de stichting HAPIN (Hulp aan Papua’s in nood) en werd hij hoofdredacteur van het blad ‘de West-Papua Courier’. En hij schreef het boek ‘Ik ben een Papua’, in hoofdzaak een relaas van corruptie, terreur en moord door Indonesië in West-Papua.
Het Papuavolk mist nu een belangrijke en sympathieke man !

 

12 augustus 2013

KERK GEPLUNDERD EN BESCHADIGD

Volgens berichten in de website ‘Malanesia’ en mededelingen van ‘Free West-Papua Campaign’ heeft op 4 augustus 2013 weer een ernstig incident plaats gevonden in de regio Pania, West-Papua. Op het moment dat in de katholieke kerk de zondagsdienst was afgelopen, drong een grote groep  zwaar bewapende Indonesische militairen de kerk binnen. De militairen fouilleerden  alle kerkgangers, mannen, vrouwen en kinderen. Daarna  doorzochten ze erg grondig de gehele kerk, waarbij op diverse  plaatsen ernstige vernielingen werden aangericht. Volgens de leider van de groep militairen werd gezocht naar illegale wapens van leden van de O.P.M., de door Indonesië streng verboden verzetsbeweging ‘Organisasie  Papua Merdeka’. Maar ondanks een zoekactie van enkele uren werden geen wapens aangetroffen.
Toen de militairen uiteindelijk vertrokken, lieten ze niet alleen een erg geschrokken kerkgemeenschap achter, maar ook een ernstig beschadigde kerk. Bovendien bleek toen dat al het geld van de kerkgemeenschap was verdwenen!
Wederom hadden  Indonesische militairen een waar schrikbewind uitgevoerd !

 

15 augustus 2013, overgenomen uit www.dichtbij.nl  

PAPUA’S OPENEN KENNISCENTRUM IN DEN HAAG

DEN HAAG - Vandaag vond er in Den Haag een historisch moment plaats. Voor het eerst in de Nederlandse geschiedenis hebben Papoea’s in Nederland een kenniscentrum geopend. Dit gebeurde op dezelfde dag als de Indiëherdenking.

De ceremoniële opening werd ingeleid door een traditionele dans, gevolgd door een toespraak van Benny Wenda. Benny Wenda is voor West Papua wat Nelson Mandela is voor Zuid Afrika, ook is hij oprichter van Free West Papua Campaign. Gelijktijdig met de opening vond er in verschillende plaatsen in West Papua een 'Culture Parade' plaats. Met gevaar voor eigen leven zijn mensen massaal de straat op gegaan om deze opening te ondersteunen. In Nederland waren er bij de opening van het kenniscentrum naast Papoea’s ook veel andere geïnteresseerde aanwezig. Zij kregen informatie over de gedeelde geschiedenis tussen Nederland en West Papua (Nederlands Nieuw-Guinea) en over de huidige situatie in West Papua. Veel van de bezoekers hebben een bepaalde band met het land of komen uit het vroegere Nederlands Indië.
 
Papoealeider in ballingschap
Vanuit Oxford (UK) strijdt Benny Wenda voor vrijheid en de rechten van zijn volk. Zo heeft hij gesproken op TEDx Sydney en is hij grondlegger van de wereldwijde campagne ‘stop de slow motion genocide’, opgezet met cosmeticaconcern LUSH. Wenda wint internationaal terrein en dat resulteerde vorig jaar in een Interpol Red Notice, geïnitieerd door Indonesië met als doel zijn campagnebeweging stoppen. Gezien de Interpol Red Notice politiek van aard was is deze onlangs opgeheven
 
Over Free West Papua Campaign
Free West Papua Campaign is een vreedzame en internationale campagnebeweging, waarvan het doel eenvoudig is: zelfbeschikking en vrijheid voor de autochtone bevolking van West Papua en het schenden van mensenrechten in West Papua stoppen. Free West Papua Campaign werkt samen met (internationale) politici, NGO’s en bedrijven. Meer informatie via www.freewestpapua.org
 

Door webmaster toegevoegd:

De vestiging van dit kenniscentrum is een groot succes voor Free West Papua Campaign, in het bijzonder voor de fanatieke leider van de organisatie in Nederland, Oridek Ap

 

17 augustus 2013

ONAFHANKELIJKEIDSDAG IN INDONESIË

Al tientallen jaren viert Indonesië op 17 augustus Independence Day, de onafhankelijkheidsdag. Die nationale feestdag werd destijds ingesteld door de toenmalige president van Indonesië Soekarno.  Het werd de dag waarop wordt gevierd dat Indonesië onafhankelijk werd van Nederland en een zelfstandige republiek werd. Het thema is dan vrijheid. Maar de overheid begeleid de feestelijkheden met strakke hand. Iedereen moet de nationale rood-witte vlag uithangen en scholen en verenigingen worden dringend tot festiviteiten aangespoord. Op de TV en via de radio worden vele toespraken gehouden, waarin de helden worden geëerd die Indonesië destijds hebben bevrijd van ‘de Nederlandse kolonialen, die het land jaren lang hebben uitgebuit’. De bereikte vrijheid van land en volk wordt daarbij in allerlei toonaarden bezongen. En daarin schuilt een trieste inconsequentie, want van vrijheid is in grote delen van het land nog lang geen sprake. In het overwegend Islamitische land staat de godsdienstvrijheid op een erg laag pitje en de christelijke geloofsgemeenschappen hebben het erg moeilijk. Ze worden regelmatig gehinderd en geïntimideerd bij hun geloofsuitingen en er zijn zelfs gevallen bekend waarin kerken werden vernield. En ook de z.g. ‘Indische Nederlanders’ hebben het in Indonesië erg moeilijk. Na het uitroepen van de republiek Indonesië bleven zij in Indonesië,  soms vrijwillig, maar veelal  gedwongen omdat ze op dat moment niet de mogelijkheid of de middelen hadden om naar Nederland te vertrekken. Het is een groep mensen geworden die daar min of meer wordt verguisd en in erbarmelijke omstandigheden is terecht gekomen. Financieel kunnen ze maar nauwelijks het hoofd boven water houden. En dan zijn er de grote onvrijheden in Ambon en West-Papua, waar het Indonesische leger met strakke en wrede hand regeert. Daar worden dagelijks mensenrechten geschonden en regelmatig vallen daar slachtoffers tijdens vreedzame demonstraties. Maar berichten daarover bereiken maar nauwelijks de wereld, omdat die gebieden voor journalisten en de meeste hulpverleners hermetisch zijn afgesloten.
Het  vieren  van vrijheid in Indonesië heeft dus  geen  betrekking op de gehele bevolking. Een deel er van vecht juist nog steeds voor vrijheid. Die mensen zijn zelfs te beschouwen als gevangenen in eigen land ! 

 

20 augustus 2013

Overgenomen uit www.indoweb.nl:

Indonesië dreigt Australische Papua-activisten met leger

De Indonesische regering heeft Australische Papua-activisten gedreigd het leger in te zetten wanneer ze hun plan om met boten voor de kust van Papua steun te betuigen aan de Papua’s die onafhankelijkheid eisen. Volgens Australische media heeft luchtmacht-opperbevelhebber Djoko Suyanto aan de Australische ambassadeur in Jakarta gewaarschuwd dat marine en luchtmacht klaar staan om de boten te onderscheppen.
50 actievoerders, waaronder enkele Papua’s die politiek asiel in Australië hebben gekregen, hebben zich verzameld in het Australische Cocktown. De actievoerders willen met een zogenaamde ‘Freedom Flotilla’ naar het onafhankelijke Papua Nieuw-Guinea varen om vervolgens in september de grens naar het Indonesische deel over te gaan.
Suyanto heeft de Australische ambassadeur in Jakarta op het hart gedrukt dat ‘geen enkel land groupen zou mogen toestaan het grondgebied te gebruiken om de soevereiniteit van andere landen aan te tasten’. Een woordvoerder van de activisten is verbaasd over de felle reactie van de Indonesische overheid: ‘we willen alleen de zorgen delen over de mensenrechtenschendingen en het geweld tegen Papua’s.’
 
Toevoeging door Webmaster:
Uit de reactie van de Indonesische overheid blijkt duidelijk dat zij in West-Papua veel heeft te verbergen voor de internationale gemeenschap !

 

23 augustus 2013

NAAR DE PAPUA'S IN DE VERDRUKKING

De boten van 'Freedom Flotilla' liggen klaar om de vaartocht te gaan maken naar West-Papua. Het plan is om op zaterdag 24 augustus te gaan varen in de richting van West-Papua.
In gedachten varen wij met ze mee. En wij hopen dat de hele vrije wereld zal meekijken !

30 augustus 2013

Sympathisanten ‘Freedom Flotilla’ gearresteerd !

Op woensdag 28 augustus waren veel Papua’s bijeen in de Marantha kerk in het centrum van Sorong. Daarbij werd sympathie betuigd voor de vaaractie van ‘Freedom Flotilla’ en werd gebeden voor hun behouden vaart en goede aankomst in West-Papua. Maar na afloop van de bijeenkomst wachtte een grote groep militairen en politiemensen de kerkgangers op. En daarbij werden vier gemeenschapsleiders gearresteerd: Apolos Sewa (53), Amandus Mirino (56), Samuel Klasjok (60) en Yohanes Goram (53).  Ze werden ondervraagd over hun activiteiten, waarbij de vraag werd gesteld of zij naar onafhankelijkheid van Indonesië streefden. En toen zij daarop met een volmondig ‘ja’ antwoordden, werden zij beschuldigd van verraad. Daarbij werd de omstandigheid betrokken dat zij openlijk de verboden Papuavlag ‘de Morgenster’ hadden getoond. De zaak zal worden verwezen naar de officier van justitie.
Gevreesd moet worden dat wederom Papualeiders achter de tralies zullen verdwijnen !  

 

3 september 2013

Overgenomen uit de website van ‘Free West Papua Campaign’:

PLEASE SHARE AS WIDELY AS POSSIBLE !

A message from the suffering people of West-Papua to the world.

"We are not crying to the world for clothes, food, a luxurious house, or welfare. We are crying for the freedom in our homeland, West Papua, that you enjoy everyday.
That's the only thing we need.
Indonesia has killed all of our friends, my friends, only we are still alive.
We need you you please with all your hearts to help our people to be free from the colonialism of Indonesia so that we may live our lives in freedom.
That's the only thing we want, that's the only thing we need.

Please help us to be free"

 

 

5 September 2013

EXCUSES AANBIEDEN  AAN INDONESIË ?
ZIJN ZE IN DEN HAAG GEK GEWORDEN ?!

Volgens de berichten zal in november 2013 een handelsdelegatie naar Indonesië gaan onder leiding van onze minister-president Mark Rutte. Menigeen vraagt zich af waarom wij zo graag zaken willen gaan doen met Indonesië, een land waarin de corruptie hoogtij viert en waar het met de mensenrechten erg droevig is gesteld. Maar het is duidelijk dat economische belangen de drijfveer zijn. Daarbij worden veel zaken en omstandigheden terzijde geschoven.

Er wordt bovendien overwogen aan het volk van Indonesië excuses aan te bieden voor bepaalde executies die zijn uitgevoerd door het Nederlandse leger tijdens de politionele acties in  de jaren 1946 t/m  1949.  Maar daarbij wordt kennelijk voorbij gegaan aan de omstandigheid dat er sprake was van een oorlogssituatie, waarin Nederlandse militairen het  overzeese gebiedsdeel verdedigden tegen de Indonesische vrijheidsstrijders. Dat waren aanvankelijk ongedisciplineerde fanatieke jongeren,   die er op uit waren om zoveel mogelijk Nederlandse militairen om zeep te helpen.   
Gedurende de ongeveer vier jaar durende militaire acties zijn aan Indonesische zijde naar schatting 150.000 mensen omgekomen. Maar dat waren niet alleen de slachtoffers van het Nederlandse militaire optreden. Velen werden van het leven beroofd  door Indonesische nationalisten omdat ze   politieke tegenstanders waren of vermeende pro-Nederlandse Indonesiërs.  En  ruim 5000 Nederlandse militairen lieten bij de militaire acties het leven. Het is bekend dat er over en weer gruwelijke dingen zijn gebeurd. Maar je kunt je afvragen of daarvoor ruim 65 jaar later nog excuses op zijn plaats zijn.

Als Nederland excuses gaat maken, dan is dat van Indonesische zijde ook zeer zeker op zijn plaats. Dat geldt dan niet alleen voor de omgekomen Nederlandse militairen, maar ook voor de vele Nederlandse burgers die in Indonesië door de nationalisten op gruwelijke wijze zijn omgebracht tijden de zogenoemde ‘Bersiapperiode’. ‘Bersiap’ was in 1946 en 1947 de strijdkreet van groepen nationalistische jongeren, waarbij openlijk werd opgeroepen tot het uitroeien van alle Belanda’s  en Anjing Belanda’s, waarmee Nederlanders en Nederlands  gezinde Indonesiërs werden bedoeld. Naar schatting werden daarbij door de nationalistische Indonesische jongeren, ‘Permoeda’s’ genoemd, ruim 4000 mensen vermoord.

Maar er zijn veel dringender excuses nodig van Indonesië aan Nederland voor een gebeurtenis van een veel grotere orde, een gebeurtenis die nog steeds voortduurt.
Nederland moest in 1962 het nog overgebleven overzeese gebiedsdeel Nederlands Nieuw-Guinea afdragen aan Indonesië. En daar was de Papuabevolking het niet mee eens. Zoals de Indonesische nationalisten zich destijds verzetten tegen het Nederlandse gezag, zo kwamen de Papua’s in opstand tegen de Indonesische overheersing. Er ontstonden verzetsgroepen die gewapenderhand de in het land gelegerde Indonesische militairen te lijf gingen.  Dat had gedurende enige tijd  succes. Maar de situatie veranderde toen Indonesië een enorme legermacht naar Nieuw-Guinea, het huidige West-Papua dirigeerde.  En daarbij werd erg rigoreus opgetreden.  Dorpen waarin verzetsstrijders werden vermoed werden gebombardeerd, zelfs met napalmbommen. En legereenheden kamden systematisch gebieden uit, waarbij delen van de bevolking werden verdreven. Tientallen  dorpen werden in brand gestoken en gemeenschapshuizen, waaronder  kerken,  werden met de grond gelijk gemaakt.
Veel Papua’s vluchtten door de rimboe naar het naburige zelfstandig Papua New Guinea en soms lukte het hen om van daaruit naar andere landen te vluchten, waaronder Nederland.  Maar duizenden Papua’s verloren bij schermutselingen met het Indonesische leger het leven. En ook later, toen de Papua’s noodgedwongen moesten overgaan op vreedzaam verzet, vielen en vallen er nog steeds regelmatig slachtoffers. De gevangenissen in West-Papua puilen uit van de Papua’s, die zonder veel vorm van proces daar zijn opgeborgen als politieke gevangenen.  De meesten van hen zijn veroordeeld voor een jarenlange opsluiting, alleen maar omdat zij vreedzaam voor hun vrijheid demonstreerden en daarbij hun Papuavlag, de Morgenster, ontvouwden en hesen !
 
Tussen 1962 en 2013 zijn inmiddels ruim 400.000 Papua’s om het leven gekomen door toedoen van het Indonesische leger ! En kijkend naar dat enorme  aantal zijn de gebeurtenissen in de periode 1946 t/m 1949 in het voormalige Nederlands Indië, hoe gruwelijk en betreurenswaardig ook, aantalmatig minder ernstig.  Als er al sprake zal zijn van het aanbieden van excuses, dan zullen die moeten komen van Indonesië. Dat land is verantwoordelijk voor pure volkenmoord op onze vroegere rijksgenoten, de Papua ‘s !

Henk Bartels

 

11 September 2013
 
FREEDOM  ‘FLOTILLA’ NADERT GRENS VAN INDONESIË
 
Volgens de berichten van ‘Radio Australia’ nadert de ‘Flotilla’ de maritieme grens met Indonesië. De verwachting is dat zij de wateren bij West-Papua op woensdag 11 september zal bereiken.
De vrijheidsstrijders wacht een ‘warm’ welkom ! Indonesië heeft ongeveer 2500 militairen gedirigeerd naar de uiterste zuidgrens van West-Papua. En volgens waarnemingen patrouilleren er vier Indonesische marineschepen voor de zuidkust !
De groep van ongeveer 20 vrijheidsstrijders beseft dat zij allemaal het risico lopen om gearresteerd te worden. Maar vol moed varen zij in de richting van het Papuavolk. Een volk dat al vanaf 1962 in de verdrukking verkeert en snakt naar vrijheid !

 

14 September 2013

ACTIE VAN ‘FREEDOM FLOTILLA’VOLTOOID !

Volgens ontvangen berichten heeft ‘Freedom Flotilla’ haar actie voltooid. Dicht varend langs de maritieme grens met Indonesië heeft de bemanning een ceremoniële solidariteitsactie gehouden.  Meegenomen water uit de bronnen van  Lake Eyre in centraal Australië  en as uit het Aboriginalgebied zijn uitgestrooid en door de wind meegevoerd in de richting van de kust van West-Papua. Het uitstrooien van die bijzondere elementen van vrijheid was een subtiel gebaar van verbondenheid met het Papuavolk, dat zucht en kreunt onder de Indonesische bezetting.

De aanvankelijke bedoeling was om te varen naar de zuidkust van West-Papua en te meren bij de stad Merauke, om daar een ceremoniële bijeenkomst te houden met de Papuabevolking.  Maar de bemanning van ‘Freedom Flotilla’ heeft daarvan noodgedwongen moeten afzien. Indonesische marineschepen patrouilleerden erg dreigend langs de kust en het werd duidelijk dat het de ‘Flotilla’ niet zou worden toegestaan om de Indonesische wateren binnen te varen.  Gevreesd moest worden voor geweld, waarbij de ‘Flotilla’ mogelijk tot zinken zou kunnen worden gebracht.  En daarom werd besloten de actie beperkt te houden tot de ceremoniële solidariteitsactie.

Maar de wereld heeft gedurende enkele weken kunnen meekijken naar de moedige actie van een groepje Australische activisten. En het is wederom erg duidelijk geworden dat West-Papua een hermetisch afgegrendeld gebied is, waar vrijheidslievende mensen niet welkom zijn ! 

 

16 September 2013

ARRESTATIES IN WEST-PAPUA OP DE INTERNATIONALE DAG VAN DEMOCRATIE

Door de K.N.P.B, het Komité Nasional Papua Barat, werd een vreedzame landelijke demonstratie georganiseerd op 16 September, een dag later dan de door de VN uitgeroepen Dag van de Democratie.  Tijdens druk bezochte openbare bijeenkomsten werd op verschillende plaatsen in het land duidelijk gemaakt,  vooral ook bedoeld voor de Internationale gemeenschap,  dat democratische waarden in West-Papua ver zijn te zoeken. En al tijdens die bijeenkomsten werd daarvoor het  duidelijke bewijs geleverd. De politie verstoorde de bijeenkomsten, legde sprekers het zwijgen op en arresteerde verscheidene demonstranten, waaronder vrijwel alle  leidende Papua’s.
 
Volgens de tot nu toe ontvangen berichten werden tientallen arrestaties verricht in Jayapura, Sorong en Sentani, maar het moet niet worden uitgesloten dat meerdere arrestaties op andere plaatsen in het land nog bekend zullen worden.
Indonesië wil de wereld doen geloven dat het een democratie is, maar in de praktijk is het tegendeel wederom bewezen. Een van de belangrijke  rechten van de mens, de vrije meningsuiting,  is de Papua’s voor de zoveelste keer ontnomen !
Wereld word wakker !

 

21 September 2013

MEER INDONESISCHE MILITAIREN NAAR WEST-PAPUA

Volgens berichten van ‘Free West-Papua Campaign’ is een Indonesisch marineschip gearriveerd in de haven van Jayapura  met militaire versterking. Volgens waarnemingen zijn ruim 2000 zwaar bewapende militairen aan land gebracht. Daarmee komt het geschatte aantal militairen in West-Papua op ruim 32000.

De vraag rijst waarom de Indonesische regering het besluit heeft genomen om de militaire bezetting van West-Papua zo drastisch te verhogen. Voelt men de drang naar vrijheid in West-Papua toenemen?

 

24 september 2013

West-Papua, een land met veel wezen en halfwezen

Naar schatting zijn tussen 1962 en 2013 ruim 400.000 Papua’s om het leven gekomen door toedoen van het Indonesische leger en de politie. Dat is ongeveer éénderde van de oorspronkelijke Papuabevolking! En de gevolgen zijn duidelijk merkbaar. Veel kinderen zijn  opgegroeid zonder hun ouders, maar de meesten zonder hun vader. En dat gemis heeft zijn sporen nagelaten. Velen misten in hun prille jeugd het gezinsleven en tijdens hun schooljaren ontbeerden zij vooral de stevige ondersteunende hand van een vader. Desondanks wisten velen het te redden in het leven, hoewel dat niet altijd meeviel. Maar het verdriet is gebleven en in nachtmerries  beleven zij nog vaak de afschuwelijke gebeurtenis waardoor zij hun vader verloren. Luisterend naar hun verhalen wordt het extra duidelijk waarom zij zich verzetten tegen de overheersing door Indonesië. 

Vader Demi was  een fanatiek lid was van de O.P.M., de Organisasi Papua Merdeka,  de door Indonesië streng verboden vrijheidsbeweging die zich beijvert voor de onafhankelijkheid van West-Papua.  Tijdens diverse openbare vreedzame demonstraties werd hij verscheidene keren gearresteerd en opgesloten, soms wel voor enkele jaren. Daarbij werd hij gemarteld in pogingen om hem namen te laten noemen van andere leden van de vrijheidsbeweging. En die martelingen, gepaard gaande met de erbarmelijke leefomstandigheden in de gevangenis, werden hem fataal. Op een gegeven moment bleek hij te zijn overleden. De dienstdoende Indonesische arts noteerde als doodsoorzaak: te zwakke gezondheid ! En de familie mocht zijn geteisterde lichaam komen ophalen om hem te begraven.
 
Vader Imin werd gearresteerd voor het in het openbaar hijsen van de door Indonesië verboden Papuavlag, de Morgenster. Die handeling werd aangemerkt als landverraad en op grond daarvan werd hij veroordeeld tot een gevangenisstraf van 10 jaar. Hij had er twee jaar gevangenisstraf opzitten, toen hij op een dag de kans zag om te ontvluchten. Het lukte hem om van het gevangenisterrein af te komen en rennend stak hij het aangrenzende kale terrein over, in de richting van het beschuttende oerwoud. Maar dat bereikte hij niet. Door achtervolgende bewakers werd hij in zijn rug geschoten. En zijn vrouw en kinderen kregen het bericht dat ze zijn lijk mochten komen ophalen.
      
Vader Bogar was kamponghoofd in een dorp van zo’n 500 bewoners. Hij was geen lid van de O.P.M., maar had zijn eigen methode om te betogen voor de vrijheid van het Papuavolk. Eén keer in de week hield hij midden op het dorpsplein een bijzondere ceremonie. Hij hees dan de door Indonesië verboden Papuavlag, de Morgenster.  En staande bij de gehesen vlag zong hij dan luidkeels het ook verboden Papua-volkslied,  het Hai Tanahku Papua.  Dat werd dan enthousiast meegezongen door de op het dorpsplein verzamelde bewoners.  
Maar op een dag ging het mis. Tijdens de ceremonie arriveerde een patrouille Indonesische militairen. Ze bekeken de situatie even, waarna de leider van de patrouille Bogar gelastte om de ceremonie te beëindigen en zijn gezang te staken. Maar Bogar lachte eens, hief zijn beide armen omhoog en zong nog luider dan daarvoor de tekst van het Hai Tanahku Papua.  En toen vielen er enkele schoten. En terwijl het gezang wegebde en overging in verschrikte kreten stortte Bogar dood ter aarde! 
 
In de loop van de jaren zijn er duizenen soortgelijke gebeurtenissen in West-Papua geweest.
Luisterend naar de gruwelijke verhalen van de zonen en dochters rijst de bewondering voor de levensmoed van de vele wezen en halfwezen  in dit door Indonesië onderdrukte en zwaar geteisterde volk !

 

28 September 2013

Verzoek aan VN om onderzoek naar berichten over mensenrechtenschendingen in West-Papua

 De president van de republiek Vanuatu (eilandengroep in Oceanië) Moana Kalosil Karkassen  heeft een beroep op de Verenigde Naties gedaan om een speciale vertegenwoordiger te benoemen  om een onderzoek in te stellen naar herhaalde berichten over ernstige schendingen van de mensenrechten in West-Papua. Hij betoogde dat nu alle aandacht is gericht op de kwestie Syrië, maar dat de problemen in West-Papua minstens even groot zijn. Volgens verscheidene rapporten van onder andere mensenrechtenorganisaties hebben inmiddels enkele honderdduizenden Papua’s op gewelddadige wijze het leven verloren tijdens de  brute overheersing van het land door Indonesië vanaf 1962.

 Het is de vraag of de VN gehoor zal gaan geven aan dit verzoek. Maar het is in ieder geval een lofwaardige poging van Moana Kalosil Karkassen om het in nood verkerende Papuavolk te hulp te komen !

 

2 Oktober 2013

PETITIE VOOR VN INZAKE SCHENDING VAN MENSENRECHTEN IN WEST-PAPUA

Aansluitend op het verzoek van de president van Vanuatu aan de Verenigde Naties, is de CJPC, de Catholic Justice and Peace Commission in Brisbane, Australië, via ‘Change.org’ gestart met een wereldwijde petitie. Het verzoek aan de VN is om een onderzoek te gaan  instellen naar meldingen van ernstige schendingen van mensenrechten in West-Papua.

Het is dus zeer belangrijk dat zoveel mogelijk handtekeningen worden verzameld. U kunt het  onderdrukte Papuavolk helpen met uw handtekening. Klik daarvoor op onderstaande link:

http://www.change.org/en-AU/petitions/un-high-commissioner-for-human-rights-appoint-a-special-representative-to-probe-human-rights-abuses-in-west-papua-in-line-with-the-request-from-the-prime-minister-of-vanuatu?share_id=qWtJWtLQQV&utm_campaign=signature_receipt&utm_medium=email&utm_source=share_petition

 

2 Oktober 2013

HERDENKINGSCEREMONIE  VOOR GESNEUVELDE PAPUASTRIJDERS

 Op 2 Oktober 2013 vond in park Bronbeek in Arnhem voor de tweede keer de herdenking plaats voor de gesneuvelde Papua-strijders. En hoewel de opkomst minder was dan vorig jaar, bij de opening van het monument, waren er toch veel belangstellenden vanuit alle windrichtingen en vanuit alle krijgsmachtonderdelen, veteranen en andere burgers die zich betrokken voelden bij de Papua’s.
De bezoekers werden welkom geheten door Kolonel Dulfer, commandant KTOMM Bronbeek, waarna een toespraak werd gehouden door de heer J.J. Bergsma (CPMB) en de heer C. Aarts, voorzitter van de Vereniging Nederlands Nieuw-Guinea Militairen 1945-1962.
Onder muzikale begeleiding werden kransen gelegd, waarna afsluitend werd gedefileerd langs het monument ‘In memoriam Papua strijders’ met de tekst ‘Uw moed en trouw waren boven alles verheven. Wij blijven u met eerbied gedenken’.

8 oktober 2013

BERICHT AAN JEANINE HENNIS-PLASSCHAERT

Op de persoonlijke Facebook-site van de Minister van Defensie Jeanine Hennis-Plasschaert plaatste ik het volgende bericht:
Met verbazing las ik het artikel in ‘Nieuws nl’ waarin uw bezoek aan Indonesië wordt aangekondigd. Mijn verbazing betrof niet zozeer uw bezoek, maar wel de onderwerpen die u daar ter sprake denkt te gaan brengen.
Met een land dat dagelijks op ernstige wijze de mensenrechten schendt wilt u het hebben over ‘strategische en militaire samenwerking’. Om nog sneller en effectiever Papua’s en Molukkers om zeep te kunnen helpen?
En u wilt uw waardering gaan uitspreken voor ‘de manier waarop  Indonesië zijn verantwoordelijkheid neemt bij spanningen in de regio’. En dan vraag ik mij af of u wel op de hoogte bent van de ernstige situatie in West-Papua. Daar zijn inmiddels enkele honderdduizenden Papua’s om het leven gekomen door toedoen van het Indonesische leger en de politie!  En dagelijks vallen er nog slachtoffers onder de Papuabevolking!
Onder vele Nieuw-Guinea veteranen, waartoe ik ook behoor, is ernstige ongerustheid ontstaan over enkele doelstellingen van uw bezoek aan Indonesië.
De tijd is kort voor u, maar misschien wilt u vóór uw vertrek naar Indonesië eens gaan kijken op mijn website http://www.henkbartels.jouwweb.nl
 

Met vriendelijke groet, Henk Bartels

Tijdens haar bezoek aan Indonesië heeft minister van defensie Jeanine Hennis-Plasschaert excuses aangeboden aan haar Indonesische collega Purnomo Yusgiantoro voor de manier waarop de Tweede Kamer vorig jaar de verkoop van de Leopard tanks blokkeerde.
 
Daarmee verloochend zij in feite het door de Nederlandse regering genomen democratische besluit ! Ik hou mijn hart vast . Welke onzin gaat ze daar nog meer uitkramen ?

Maak jouw eigen website met JouwWeb